غش که به عنوان سنکوپ نیز شناخته می شود، از دست دادن موقت هوشیاری ناشی از کمبود جریان خون در مغز است. این می‌تواند یک تجربه ترسناک باشد، مخصوصا زمانی که در مدرسه اتفاق می افتد. با این حال، دانستن نحوه مقابله با غش می‌تواند به اطمینان از ایمنی و رفاه فردی که غش کرده است کمک کند. در اینجا 8 مرحله برای کنترل موثر غش در مدرسه آورده شده است:

مرحله 1: علائم را بشناسید قبل از غش کردن، اغلب علائم هشداردهنده ای مانند سرگیجه، سبکی سر، احساس گرما یا آب ریزش، تاری دید، حالت تهوع، یا احساس ضعف ناگهانی وجود دارد. توانایی تشخیص این علائم می‌تواند به شما کمک کند تا سریع عمل کنید.

مرحله 2: اطمینان از ایمنی اگر متوجه شدید شخصی در حال غش کردن است یا در حال غش کردن است، اولین اولویت شما اطمینان از ایمنی اوست. محیط اطراف را از هرگونه خطر احتمالی پاک کنید و به آرامی آنها را به نقطه ای امن و دور از اجسام تیز یا سطوح سخت هدایت کنید.

مرحله 3: به درستی قرار بگیرید هنگامی که فرد در مکانی امن قرار گرفت، به او کمک کنید به پشت دراز بکشد. پاهای آنها را کمی بالا بیاورید، ترجیحاً آنها را روی کوله پشتی یا کوسن قرار دهید. این وضعیت به افزایش جریان خون به مغز کمک می کند و می‌تواند به بهبودی کمک کند.

مرحله 4: لباس‌های تنگ را گشاد کنید لباس‌های تنگ را در اطراف گردن، سینه یا کمر باز کنید تا گردش خون بهتری داشته باشید و از محدودیت‌ها در دوران نقاهت جلوگیری کنید. برداشتن لوازم جانبی منقبض مانند کراوات یا کمربند نیز می‌تواند مفید باشد.

مرحله 5: از جریان هوای کافی اطمینان حاصل کنید مطمئن شوید که جریان هوای کافی در اطراف فردی که غش کرده است وجود دارد. در صورت لزوم پنجره ها یا درها را باز کنید و از مکان های شلوغ یا گرفتگی خودداری کنید. هوای تازه می‌تواند به احیای سریعتر آنها کمک کند.

مرحله 6: علائم حیاتی را کنترل کنید در حالی که فرد در حال بهبودی از غش است، نظارت بر علائم حیاتی او بسیار مهم است. نبض و ضربان تنفس آنها را به طور منظم بررسی کنید تا مطمئن شوید که پایدار هستند. در صورت وجود هرگونه نگرانی، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

مرحله ۷: ارائه آب و حمایت هنگامی که فرد به هوش آمد، به او یک لیوان آب بدهید تا به آبرسانی مجدد کمک کند. با آنها بمانید تا زمانی که احساس بهبودی کامل کنند و در این مدت از آنها حمایت عاطفی کنید.

مرحله 8: در صورت نیاز به دنبال مراقبت پزشکی باشید در برخی موارد، غش ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به ارزیابی بیشتر دارد. اگر فردی که غش کرده است قبلاً هرگز آن را تجربه نکرده است، دوره های مکرر را تجربه می کند یا علائم نگران کننده دیگری را نشان می دهد، توصیه می شود به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

مقابله با غش در مدرسه می‌تواند چالش برانگیز باشد، اما پیروی از این مراحل می‌تواند به اطمینان از سلامت فردی که غش کرده است کمک کند. به یاد داشته باشید که همیشه ایمنی را در اولویت قرار دهید و در صورت لزوم به دنبال کمک پزشکی باشید.